هر آنچه از دل برامد

.

خط و خال تو خلاصه یک جنگ است

شبانی بسان بخت، گدر می کند از بافه های گیسوانت

و چشمانت اخترانی بسان ناوکانی زهر آگین می بارند

اما رصد نشین تو، این من

سالها در انتظار رویت شباهنگی از امید نشسته است

تا طلیعه صبحی نوین در کهکشان باورهایش بدمد

.

ف.شکیب

هر آنچه از دل برامد...

سلام من فرشاد شکیب هستم و تصویری در بالا قرار داره طرح روی جلد اخرین مجموعه شعر من به نام " حرف هایی که " هست که البته سومین مجوعه شعر چاپ شده از بنده هست و می تونید از پیوند ها دانلودش کنید.
امیدوارم شعر های من رو بخونید و لذت ببرید و در آخر یادتون نره که نظرتون رو چه مثبت و چه منفی راجع به شعرهام بذارید که برای من یک دلگرمی خیلی بزرگی برای ادامه هست.
با سپاس.

هر آنچه از دل برامد...

بی اندیشه باران غرقه در نیل خاطرات توام بی اندیشه باران و هزاران بار از حضور تو پر و خالی می گردم تا که در بیشه اندیشه های خویش تو را جستجو کنم در پس کدامین خورشیدی ؟ که انوارت در هجوم تفکرات من هستند ؟ و در کدامین نقطه جغرافیای قلب من سکنی گزیده ای ؟ و نام مدار بودنت چیست ؟ می شود در پی لرزه های دستان تو حرف زد و در غریبانه ترین شادی هایت گریست تو بوی خاک می دهی که جوانه هایت در رقم بودن معنای تازگی هستند می ستایم تو را با آنکه نیستی تورا تاریخی سزاوار ستایش است... شعر از : فرشاد شکیب هر آنچه از دل برامد...ادامه مطلب

"پاییز نبودنت" صدایی میشنوم از آن دوردست ابهامات خیال تو از رشته های شنوای تشویش گرانه ات از جنس نبودنت و هم طبع زمانی که بی تو می گذرد بارقه های امیدی که در جریان فراموشی جان می بازد و رنگ کهنه شونده تصویرت در قاب بلور این زخم سیاه کهنه تردید هاست همچون نوای باد گذرنده از میان برگهای درخت پیر پاییز ، پاییز . . . پاییز نبودنت شعر از : فرشاد شکیب هر آنچه از دل برامد...ادامه مطلب

هذیان

واژه هایت طعم هذیان می دهند
و بند کلماتت در شنیدار کسی استوار نیست
آنی که لبانت گشوده می شود
هیچ کس به دنبال صدایت نمی گردد
خاموشیت نیک تر می نماید گاه
قدر حرف هایت را هم کسی نمی داند
بگویی یا نگویی ، فرقی ندارد باز
طلسم لب دوختگانی تو
فریادت هرچند بلند، هم وزن سکوت ممتد است، آری
تو هذیانی خود هذیان ...

شعر از :
فرشاد شکیب

هر آنچه از دل برامد...

حماسه

در نهایت امکان رخنه کرده ای
و ابتدایی ترین وجود تو آغاز واژه است
همراه میشوی با صد هزاران کلام خوش
این چینش غریب تو جای پرسش است ؟!
به معنی تو مفهوم می دهی
ذات گشایش از اذهان مختلف
یک حرف باشدم اگر می ستایم تو را
با این نگاره های در یاد ماندنی
با این سرود پر اضطراب خود
در لفافه ای ظریف
این یک حماسه است . . .

شعر از :
فرشاد شکیب

هر آنچه از دل برامد...

قدمــــــــــــــــــــــــگاهتا انتهای کرانه فریفتن راهی نیستوقتی که نامت جز شراره های ستم معنی نمی دهددست آویز رفت و شد ثانیه ها باشیکه بی رحمانه چون موج بر تن رنجور تو سایه ها می افکندو چراغی که از غرورت ساخته ای راهی نمی نمایاند بازشیشه عمرت هم هست همین غرورکه از گذشتن و گذشته هایت به یادگار داریمی شود با شوقی سرآکنده از حماقت خویش                                                   خاکی را قدم بگذاری                                       و در پایان راهت مقصدی از جنس آغازی دوباره پیدا کنی.چه باشد منزل گاه تو اینچنین شتابات رفتنت را روشن هر آنچه از دل برامد...ادامه مطلب

نگاه

هیچ آینه ای جستن را نمی تابد
مگر جام جمشیدی باشد اگر
نقره فام و بی لکه
تا توان به اندازه یک عمر زل زد
به عمق گرد آبه سیاهی ها
که راستی و دروغش را توان فهمید
هم قفس دارد و هم بالا پوش
و هم بارانیست . . .
می خواند با تو این حضور من
ای نگاه ژرف پیکر

َشعر از :

فرشاد شکیب

هر آنچه از دل برامد...

لبخند

این لحظه ها بوی عشق میدهند
وقتی که معنای بودنت را زمزمه می کنند
و ثانیه هایی که با به یاد تو بودن می گذرند
همین زیباست، همین تجسم حضورت تا ابد
اینکه نمی توان هیچ ابر سیاهی را بر تن عاطفه و احساس دید
و در بی کرانه های دریای امیدت لبخند زد

شعر از :
فرشاد شکیب

هر آنچه از دل برامد...

طعم تلخ تو تو را من میشناسم ای اواز غریب ای که حضورت خطی درشت در دفتر عمرم نگاشته است و باوری سخت در وجودم کاشته که همسان هر اعتقاد دیگری حکم فرماست و این جاویدانه نگاهت در نی نی چشمانت هنوز بر خستگی چشمان فرو افتاده ام پیداست و هر صبح بیدار باش نسیم وجودت از طلب پوچ من تماشاییست و شباهنگام صدهزاران افسوس با یک مزه تلخ میهمان من اند   . شعر از فرشاد شکیب هر آنچه از دل برامد...ادامه مطلب